Ik weet niet wat het is deze vakantie maar opstaan wil niet zo. We rijden uiteindelijk om negen uur richting Kluane National Park nadat we nog even met de achterbuurvrouw hebben gepraat (ze is werkelijk niet te stoppen) en alles hebben bijgevuld en geleegd, we kunnen er weer zeker 3 dagen tegenaan.
We besluiten later boodschappen te doen bij Haines Junction en als we net Whitehorse uit rijden ziet Robin in de verte wat lopen, er rent een kleine beer de weg over in de verte!We rijden rustig verder en in de verte zien we al de eerste toppen met sneeuw van Kluane. Ineens zien we wat in de berm en als we er langsrijden zie ik dat het een stekelvarken is!!!!!!! We zijn helaas al te ver door om een foto te maken. Robin kijkt in zijn spiegels, we kijken elkaar aan en rijden de 500m achteruit over de Alaska Highway totdat we weer bij het beestje zijn, wat een plaatje! Helaas de 28-105 lens erop maar ook daarmee is het gelukt. Om half twaalf zijn we bij Haines Junction waar we meteen tanken en vragen waar we boodschappen kunnen doen. Er is helaas alleen een klein winkeltje bij het RV park, daar kunnen we zo wel even heen, eerst naar het Visitor Centre waar we even vragen naar de mogelijkheden en wandelingen in het park. Zoals ondertussen gewend worden we enorm vriendelijk geholpen, de mevrouw vertelt ons alles over de weg in de richting van Haines, waar we kunnen wandelen, waar we kans hebben op beren en dat de camping die we willen gaan nemen erg leuk is. We kijken nog even de film over Kluane en gaan daarna op pad. Het is 27 km naar Kathleen Lake waar we kunnen wandelen. Een makkelijke wandeling van circa vier uur wel hier en daar wat pittig omhoog aldus de dame. Na onze lunch en het inpakken van water, wat te eten, bear spray en wat andere dingen gaan we op pad. We vetrekken om één uur dus we moeten tijd zat hebben. Het eerste stuk is prachtig maar door het bos en we twijfelen nog even of we wel het goede pad hebben genomen maar na een kilometer komen we het bord tegen naar King’s Throne. Het volgende stuk gaat iets stijler en smaller door het bos, prachtig! Maar wel veel geluid blijven maken, ze hebben hier Grizzly beren. Na dik een uur komen we in de richting van de boomgrens en dat is te merken, het gaat veel stijler en er is al wat meer wind maar het uitzicht is adembenemend. We kijken over het meer en zien in de verte piepklein ons campertje liggen. We gaan steeds stijler omhoog en door het losse grind en de stenen is het enorm moeilijk en uitputtend klimmen. Hier en daar is er bijna niet omhoog te komen en wij als getrainde Nederlanders hebben daar gewoon wat moeite mee… Na een aantal keer uitpuffen, zweten en zitten geven we het op, we trekken het niet om helemaal naar boven te lopen, dat is nog een heel stuk over zeer moeilijk (in onze beleving) terrein waarbij het ook ontzettend hard waait. Naar beneden is op de stijle gedeeltes ook nog een hele opgave en ik sta uiteindelijk op de berg mijn brace om te doen, gelukkig is het rustig zullen we maar zeggen, het is niet charmant maar helpt enorm en na bijna drie uur en rond de acht kilometer zijn we blij weer bij de camper te zijn.
De weg gaat verder richting Rock Glacier waar we nog een stukje wandelen om van het uitzicht te kunnen genieten. Gelukkig is dit veel makkelijker lopen want we voelen het wel een beetje. Het is een bizarre berg met golven van losse stenen die door een gletsjer vooruit zijn geduwd. Hij is tegenwoordig niet meer in beweging wat is te zien aan de begroeiing onderaan. Na Rock Glacier gaan we naar Klukshu Village, een dorp van de oorspronkelijke bewoners die hier zalm vangen met vallen en ze op traditionele wijze drogen, helaas is er niemand en is er geen zalm te zien in de beek en ook geen beren. De camping die we willen zit een stukje verderop dus we gaan eerst even eten bij een uitzichtpunt waar we rondom fantastisch mooie bergen en gletsjers kunnen zien. De ijskap op de Elias Mountains is de grootste buiten de polen en op de randen van het park kan je hier stukjes van zien. De weg is dan ook fantastisch. Ik dacht dat het nog ver was naar de camping maar na twee kilometer zien we een bord… oeps, iets dichterbij dan gedacht maar goed. We kijken even op de million Dollar Falls campground en die ziet er inderdaad fantastisch uit! We zitten hier duidelijk in de luwte van de bergen want op de highway is het af en toe flink zwabberen met de camper door de heftige wind. Er is plek zat dus we besluiten nog op zoek te gaan naar wild. Na vijf minuten rijden zien we twee coyotes oversteken, ik kan er nog net een foto van maken. Een dik uur verder en geen beestje meer gezien stoppen we ermee, de uitzichten zijn wel fantastisch mooi. Op de camping gaat het vuur supersnel aan en met onze nieuwe bijl kunnen we ons hier helemaal uitleven, het valt nog lang niet meer om een flinke boom door te krijgen en het is mega irritant als het Robin wel lukt als ik het heb opgegeven.
Geweldig is het, we hebben een plekje aan de rivier, voorlopig is het nog droog en ontzetten rustig, absolute topdag!!!!!
