Midden in de nacht, vier uur, vertrekken we naar Schiphol waar we op P3 soepel parkeren. Eenmaal in de vertrekhal is het al flink druk. De automatische bagage drop-off werkt tot mijn frustratie niet en we sluiten aan in de flinke rij om dan maar via de balie de bagage af te geven. Tegen de tijd dat we daar mee klaar zijn is het bijna zes uur en hoop ik maar dat het bij de security vlot gaat want onze vlucht gaat om half acht.
Nou daar lopen we bijna zo door. Julian en Sven worden nog gefouilleerd maar verder geen probleem. Bij de gate hangen we nog even rond en al snel zitten we op een prima plekje. Nog een klein half uur vertraging want ze moeten iemands bagage eruit halen die niet in het vliegtuig zit. Het is een hele korte vlucht naar Frankfurt waar we ruim de tijd hebben om over te stappen, oef wat is het daar groot. We blijken met de bus een heel stuk naar het vliegtuig te moeten. Het duurt lang voor iedereen zit maar daar gaan we dan. De stoel naast mij is leeg, wat een mazzel! Nu is het een stuk langer vliegen, bijna 3 uur. Ik slaap voor t opstijgen al bijna. Sven zit op de switch en de ipad maar Juul heeft het ineens wat zwaar. Pijn in zn buik, heet, maar ineens slaapt hij. Na een uur pitten is hij er veel beter aan toe en zijn we de landing al aan het inzetten. En buiten is het moooooooooi! Dikke lagen sneeuw in een prachtig bosrijk landschap. Een zachte landing en daarna via de trap de sneeuw in. De jongens genieten meteen. Binnen is het lekker warm en binnen enkele minuten rollen onze koffers al op de band. De auto ophalen gaat ook vlot en al snel zitten we in een bijna nieuwe octavia station dsg. Het is wel even wennen in de sneeuw, beetje glibberen (sorry aan de locals die achter ons rijden maar we doen nog even voorzichtig) maar gaat goed. Bij Ruka adventures worden we ontzettend vriendelijk geholpen aan overalls, laarzen, sokken en wanten. Daarna gaan de jongens helemaal los in de sneeuw. Wat een pret. Maar we moeten nu toch echt naar het huisje, het is al tegen zessen. Bij het huisje aangekomen zien we geen receptie oid. Ik bel naar het nummer maar schijnbaar hadden we moeten bellen als we er bijna waren (dat blijkt ook gesmst maar we hadden niet goed gekeken en dachten dat het spam was). Binnen no time wordt ik terug gebeld door weer een supervriendelijke vrouw. We kunnen ons huisje in, beetje uitpakken en ze komt binnen een half uurtje om wat uit te leggen. Wat een mooi en zeer luxe huisje, niet normaal. De jongens gaan ondertussen helemaal los in de sneeuw in hun pakken. Op veel plekken is de sneeuw zeker knie diep dus genoeg te spelen. Als we wat uitleg hebben gehad lopen we naar het restaurantje waar we echt superlekker eten. Salades, soep, pork chops met gebakken aardappels. Het is echt heel lekker, vooral het biertje smaakt er goed bij. Nu kan je wel merken dat iedereen moe is en we leggen gauw de jongens in bed. Dat gaat niet helemaal soepel, maar nu lijkt het redelijk rustig. Morgen gaan we een sneeuwsschoenwandeling maken maar nu eerste slapen.
