Geen wekker vandaag en daardoor beginnen we rond half negen eens een beetje wakker te worden. We zetten de oven aan en water voor de koffie op en Car en Willem nemen nog even een douche. Om half tien zitten we met z’n vieren heerlijk in ons t-shirt in de zon te ontbijten, het is een prachtige dag met maar een paar wolkjes en het is nu al niet koud. We genieten van onze warme broodjes en een eitje.
Rond een uur of half twaalf zijn we uit gerelaxed en gaan we de weg richting het zuiden op om te kijken of we ergens kunnen wandelen. De buurman zei dat je als je twee tunnels door gaat je daar ergens een mooi stukje kan hiken.
Nou wij zien nog helemaal niets behalve een hele mooie weg die al snel zo hoog is dat we weer midden in de sneeuw zitten. Bij een punt waar we kunnen keren lopen we even de sneeuw is om ook naar het nog grotendeels bevroren meer te kijken. Iets terug is een service road waar we denken wel te kunnen wandelen, daar parkeren we de auto en pakken de rugzakken en gaan we op pad. Lekker in t-shirt want het is echt warm zat! De weg gaat door het bos en langs een riviertje wat we wel horen maar waar je zo niet kan komen doordat er een ontzettend moerassig gebied omheen ligt maar als we de weg bij de y-splitsing naar rechts volgens komen we wel dichterbij. Sowieso lopen er overal stroompjes en beekjes door het vele smeltwater. We moeten een stukje stijl omhoog en zien dan iets verder weg een stuwdam. Aan deze kant liggen allemaal keien en natuurlijk zijn de mannen de mannen en besluiten ze via die keien omhoog te lopen… Car en ik kiezen de veilige weg en lopen via de service road omhoog. Het is inderdaad een groot stuwmeer waar we uitkomen met (alweer) een ontzettend mooi uitzicht. We kunnen bovenlangs naar de andere kant lopen en via een bruggetje gaan we daar verder op de service road. Ook deze weg komt weer langs een riviertje uit en uiteindelijk zit daar een krakkemikkig houten bruggetje naar de overkant. Het is al bijna lunchtijd dus we zoeken nog een plekje maar tot nu toe is het of kleddernat of vol met rode mieren dus we moeten nog even verder kijken. Aan de andere kant van het bruggetje zien we een huisje staan. Het lijkt wel een trekkershutje dus daar lopen we naartoe door het soppige mos. Je moet nog uitkijken ook waar je je voeten neer zet dat je geen natte sokken oploopt. Bij het huisje is nu niemand maar er hangen wel handdoeken binnen in het keukentje. We trekken toch de deur maar niet open. Aangezien hier ook geen plek is om te lunchen soppen we verder door nu iets heuvelaf naar het riviertje toe. Het is één groot drassig gebied dus we moeten een beetje zoeken naar een begaanbare weg maar we komen bij het beekje. Eigenlijk willen we die oversteken maar we zien nog niet echt een goede plek dus we volgen de beek iets stroomafwaarts. Op een plek waar de beek zich in drieën splitst besluiten we de oversteek toch te gaan maken :D en met wat gepuzzel en hulp van de mannen staan we al snel op het eerste eilandje. De tweede gaat ook goed en de derde oversteek blijkt ook te gaan tussen bomen, struiken door, over rotsen lopend. Het is echt heel leuk! Aan de overkant is het nog een klein stukje lopen en dan kunnen we stijl omhoog klimmend weer de weg bereiken. Omdat we ook op dit stukje geen plek om te lunchen hebben gevonden gaan we op het bruggetje (dat vrij is van water en mieren) zitten in het zonnetje. Wat een leven. Willem gaat nog even om het plaatje compleet te maken met zijn voeten in de beek zitten maar het water is rond het vriespunt dus die begint meteen te brullen en te jodelen dat het zeer doet. Wij checken het water ook allemaal even maar dan met onze handen en inderdaad… het is frisjes. Tijd om terug te gaan naar de auto en we lopen op het gemak via de service road terug. Het enige jammere is dat er echt geen wildlife te zien is. Wel gek. Misschien nog te koud?
We komen moe maar voldaan weer bij de auto en besluiten even naar het dorpje aan het einde van de weg langs het fjord te rijden. Een prachtige weg maar aangekomen in Ortnevik zijn we in vijf minuten uitgekeken. Er is werkelijk niks buiten wat huizen en een kerk, nog geen eens een winkeltje. Omkeren en relaxen bij het huisje in de oplossing. Rij je dan bijna een uur voor maar ja. We rijden nog even langs de supermarkt maar helaas, die is maar tot twee uur open en we zijn al later, dan maar op de camping wat halen.
We halen lekker een ijsje en een paar boodschapjes om weer snel neer te ploffen in de zon. Robin heeft zijn zinnen al volledig gezet op vliegen met de drone bij het bevroren meer dus die gaat even samen met Willem weer die kant op. Caroline en ik gaan met een drankje, korte broek en teenslippers lekker in de zon zitten kletsen. Helemaal goed dit. Na een aardige tijd komen de mannen erg enthousiast weer terug en worden de filmpjes over gehaald naar de laptop terwijl er een biertje bij gepakt wordt (voor de beeldvorming: 24 euro voor zes halve liters). De filmpjes zijn gelukkig erg mooi geworden en goed gelukt, top!
Tijd om te eten, gebakken aardappeltjes, kip uit de oven en sla op ons terras. Morgen moeten we alweer verder maar hier blijven zou ook geen straf zijn. We gaan niet te laat naar bed, morgen moeten we ver rijden en we willen ook nog in Bergen kijken, vroeg weg.