Om iets voor zevenen staat de wekker. Ik lig eindelijk lekker dus heb helemaal geen zin om eruit te komen maar vooruit. Even naar het toiletgebouw om wat op te poetsen en te doen en daarna water koken in de gezamenlijke keuken en lekker buiten ontbijten in de zon, alweer! Rond achten zijn we ingepakt en klaar met ontbijten en gaan we rijden. Het is best een afstand maar het rijdt eigenlijk best vlot door. Geen elanden helaas… Eén sneeuwhaas is het enige wild dat we zien. De weg is wel heel mooi, eerst hele stukken langs bos en meren en later gaan we weer de bergen en sneeuw in. Ondanks dat we het al een beetje gewend zijn is het toch weer heel erg mooi. Als we redelijk in de buurt van de camping komen zien we een bordje naar de waterval, Manafossen. We besluiten gezien de tijd die we hebben toch even te kijken.
De wekker staat om zeven uur zodat ik nog even rustig mijn tas in kan pakken. Ik lig heerlijk dus eruit komen is moeizaam en dan regent het ook nog… de eerste keer regen op een dag dat we wat gaan ondernemen, beetje jammer. Maar uiteindelijk zitten we om half acht aan het ontbijt met geroosterde boterhammetjes van de elektrische plaat en een gekookt eitje. Om half negen gaan we rijden en het is iets meer dan drie kwartier rijden. Na een half uur komen we bij een veerpontje waar we alweer zo de pont op kunnen rijden, we hebben de hele vakantie elke keer erge mazzel met de pontjes! Aan de overkant van het water is het nog twintig minuten en dan zijn we er. We kunnen makkelijk de auto kwijt, even plassen en laatste spullen wissel kunnen we gaan lopen. Ik heb een t-shirt en mijn ski jack aan, dat lijkt me warm genoeg. Car en Willem hebben ook nog een trui bij zich en een dun regenjack.
Om iets over zevenen zitten we al aan het ontbijt en we hebben allemaal de spullen al ingepakt. Na een laatste check op wat we wel en niet mee gaat en dan zitten we iets na achten al in de auto. Het huisje hebben we niet erg goed schoongemaakt, het was namelijk het minst goede, minst schone huisje voor het meeste geld. Beetje jammer. Oh en wij hadden nog een mieren nest in een voeg in de douche. Ook apart.
We hebben een route uitgestippeld langs de kust, de toeristische route en die is best heel erg mooi. De hoop op een eland wordt wel steeds kleiner. Om half elf houden we even kort pauze aan een meer en dan kan ik even wat eten (ik moest er vannacht ook al uit van de honger nadat ik twee uur wakker had gelegen) en even plaspauze. Door de wandeling van gister zijn we ook allemaal een tikje stijf.