Bah wat een slechte nacht. Juist nu Robin wat minder hoest hadden we eerst gisteravond een ongelukje met een nat bed en daarna in de ochtend vanaf vijf uur beide kinderen nog een keer. Dat heeft tot direct gevolg dat we en niet uitgerust zijn en dat we moeten wassen vandaag want uiteraard hebben we reserve spullen maar die zijn er nu wel doorheen. Robin en ik liggen nog wat te tukken tot kwart voor negen terwijl de kinderen wat eten en drinken en een filmpje kijken. Dan willen ze al snel naar buiten om op het strand en in de speeltuin te spelen, nou prima.
Wij gaan ons ook aankleden en tegen tien uur gaan we op weg naar John o’ Groats. Ook de jongens hebben last van het slaapgebrek, niet zo gezellig. We stoppen even met mooi uitzicht op zee om nog even een extra boterhammetje te eten en dan gaan we door. Het is gelukkig niet heel ver rijden en na anderhalf uur zijn we op het uiterste puntje van Schotland, Duncansby Head Lighthouse. We lopen hier een stukje naar de kliffen en dat is ontzettend mooi! Er nestelen duizenden meeuwen en zeekoeten en het is ontzettend steil. Wel staat er overal een hek, zo met de kinderen wel prettig. Heel ver lopen is het niet en we kijken een tijd en maken wat foto’s. Dan gaan we terug naar de camper om een camping te zoeken waar we kunnen wassen, het is alweer tegen twee uur en voordat je daar mee klaar bent. De eerste camping is heel klein en ook vol. We mogen eventueel de wasmachine wel gebruiken maar hij heeft geen droger, helaas. Als we iets verder door rijden komen we weer een camping tegen, de Dunnet Bay Club Site. Deze heeft wel plek en een wasmachine en droger. Nou vooruit dan maar. Niet helemaal ons soort camping, ze lopen hier nog lichtjaren achter qua corona met mondkapjes en dergelijk en het is ook nog eens heel duur. We moeten even wachten tot één van de wasmiachines vrij is maar dat is al vrij snel en de mensen letten keurig op dus die staan er ook meteen om het eruit te halen. Was erin met lakens knuffels en wat kleding en in 26 minuten is het klaar. De droger laat langer op zich wachten dus we gaan nog even naar het strand. De jongens vinden het heerlijk, graven, schelpen zoeken en een beetje klauteren. Wel nog even schrikken met een paar prachtige hazewindhonden die langs komen stuiven maar verder prima. De zon schijnt volop al is de wind wel fris hier.
Als we terug naar de camping lopen is de droger nog niet klaar. De jongens stoeien heel hardhandig vandaag en het is moeilijk om ze te kalmeren. Dan maar meteen aan tafel, wraps vandaag en daarna nog even snel een toetje. Gelukkig kan Robin tijdens het eten de was erin doen en is die na 45 min ook redelijk droog. In de tussentijd nemen we twee aan twee een snelle douche, hopelijk kunnen we morgen weer wildkamperen. Wel moeten we voor bedtijd bij beide jongens een teek weghalen. Gatver… We werden er tijdens de wandeling bij Loch Eileen al door een vriendelijke vrouw op gewezen dat er ontzettend veel teken al zijn overal, goed in de gaten houden! Wat we morgen gaan doen weten we nog niet precies…