Weer een prima nacht, ondanks wat regen en wind was het erg rustig in de nacht hier. En dan lekker wakker worden met uitzicht op zee. Geen zeehond? Nee nu geen zeehonden te zien. Op het gemakje komen we er uit en rond half tien rijden we weg, een klein stukje terug naar Smoo cave waar een prima parkeerplaats met openbare toiletten is. We gaan met een tas met regenbroeken drinken en proviand op pad maar het blijkt maar een heel kleine wandeling naar de grot te zijn.
De waterval in de grot is niet zichtbaar, waarschijnlijk te vroeg in het jaar en het is ook al een paar dagen redelijk droog. De jongens spelen en klimmen wat rond en we kunnen via de andere kant met trappen weer omhoog. Niet super bijzonder maar wel de moeite waard. Dan gaan we verder via de NC500. In Scourie tanken we even en doen we een snelle boodschap, het is een mega kleine supermarkt maar zo voor de hoogst noodzakelijke dingen is het oke. Al snel nadat we hier vertrkeken komen we bij de afslag waar bij staat niet voor grote campers en caravans, zeer smalle weg. Maar wij vinden onze camper niet zo groot dus we gaan deze weg in. Nou die berichtgeving klopt wel aardig. Ik ben niet echt bang maar ik ben wel blij dat het niet nat is na onze vorige ervaringen op steile wegen met de vorige camper. Het is allemaal single track met uitwijkplekken en het past allemaal net. Af en toe moet iemand zelfs een stukje achteruit en op een gegeven moment komen we een bordje tegen met 25%.... oepsie. De campers voor ons rijden in een prima tempo dus met een flinke ruimte ertussen volgen we deze en ook onze camper doet het als een zonnetje, geen enkel probleem. Ook het afdalen gaat heel rustig maar prima. Ik zit achterin en ik weet niet wat mijn voorkeur heeft hahaha. Maar ook hier weer, wat een landschappen, overal meren, dan weer langs zee, dan door het bos en zo door. We kijken onze ogen uit. Bij een grote brug aan een inham stoppen we voor lunch. Het is opnieuw prachtig weer vandaag dus robin zet de tafel en stoelen buiten en we gaan lekker buiten lunchen met een gebakken eitje en koffie. Ook hier is weer wat te klimmen voor de jongens. Na een tijdje zegt Robin, wat is dat? Is dat een zeehond? En jawel, in zee onder ons zwemt een zeehond, wat ontzettend leuk! Via de hele mooie brug vervolgen we onze smalle weg. Rond half drie ga ik weer voorin zitten en aangezien het best inspannend rijden is gaan we een plekje zoeken om te overnachten. We kunnen nog een nachtje vrij staan dus dat gaan we doen. Na een tijdje zien we een parkeerplaats pal naast een beekje. Het is ook een wat grotere plek dus we staan niet bijna op de weg en we zetten de camper hier netjes neer. Er loopt een paadje achter de camper naar een meertje en daar gaan we met twee stoeltjes en een biertje even rustig zitten. Er zijn uiteraard al wel wat natte voeten gehaald en het beestje wat ik van Juul z’n voet af haalde was alweer een teek. Sven wijst ons ook nog even op twee bloedzuigers, heerlijk, puur natuur… Als ik in mijn app maps.me kijk zie ik een wandelpad richting zee de andere kant op. Dat gaan we eens proberen. Sven is een beetje hangry dus daar moet eerst even wat te snacken en te drinken in en dan gaan we met de wandelschoenen aan het pad op. Ook hier weer een geweldig mooi pad, langs de beek naar een molen waar graan werd gemalen met water kracht en verder naar een grasveld met schapen aan een wit strand aan zee. Wat is het mooi, het lijkt wel tropisch met blauw helder water, vogels en zon. We blijven hier een hele tijd rond hangen, ik zet het paar eidereenden op de foto, de jongens klimmen, klauteren, springen in het zand en zoeken mosselen en we turen eindeloos met de verrekijker. Tegen vijven moeten we toch een beetje richting de camper maar ik kan me moeilijk los maken van deze plek. De rust, de ruimte, de zee. Het is magisch.
Terug bij de camper spelen de jongens in de beek terwijl ik wat te eten maak. Helaas krijgt julian erge buikpijn dus die wil al snel naar bed met een kruik. Hij gaat even snel in de camper onder de douche en Sven wil ook wel naar bed maar die wil met de washand gewassen. Nog even drie (!) teken bij Sven weghalen en dan kan ook die lekker in bedje. Het signaal van de fluitketel is tijd om stil te zijn hebben we afgesproken en dat werkt als een zonnetje, het is meteen stil. Wat een dag, wat genieten.
Een dagje later dan gepland dit verslag, geen internet vandaag!