Gisteravond vond ik nog even een boot tour bij Skye die om 11:45 gaat. Dat is een prima tijd, het is een uur rijden, nog even boodschappen doen in Lochcarron bij de Spar. Om die reden staan we om acht uur naast ons bed na een rustig nachtje. Even ontbijten, alles opruimen en gaan. Op de pas zien we nog een tweetal herten wat amper opkijkt als we langs komen. Na nog een prachtig stuk weg komen we in Lochcarron en gaan we de boodschappen doen.
Het is een redelijk grote winkel en we slaan flink in voor de komende drie dagen en alles wat op is kunnen we even aanvullen. Dat was hoog nodig! De jongens zoeken nog wat lekkers uit en dan gaan we terug naar de camper. Er staat een mevrouw met een monoculair naar het water te turen dus ik vraag uiteraard wat ze ziet. Twee zeearenden zitten op een eilandje in het water, of we ook even willen kijken. Nou dat willen we wel nadat Sven en ik even naar de openbare wc zijn geweest die hier vlak naast is. Ik kijk en wat zijn ze mooi! Voor Sven is het net een beetje hoog dus die laat ik het zien als ik met de camera een foto heb gemaakt. Het is alleen net te ver weg. De vrouw hoopt dat ze dat als een mooi plekje zien om te nestelen, nou dat snap ik, dan kan je het helemaal volgen vanaf je voortuin. Tijd om verder te gaan naar Skye. Ik besluit onderweg de boottocht te boeken zodat we er zeker van zijn dat we mee kunnen. Ik twijfelde nog een beetje maar we waren op 40 min rijden dus dat moet goed komen.
10 minuten later, op een vrij steile helling, PIEP en weg motorvermogen…. We staan ineens stil. Robin probeert nog te starten naar nee de camper doet helemaal niets meer. Iets achteruit rollen dan maar om te kijken of hij ergens veilig kan staan maar na een klein stukje verlies Robin alle remkracht en besluiten we te stoppen. Waarschijnlijk is dat de rembekrachtiging die weg valt en we durven het niet aan. De motor geeft een foutmelding en we ruiken diesel. Er lijkt ook een beetje te lekken. Kak… wat nu… De ANWB bellen dan maar, helaas is het telefoonsignaal beperkt dus we moeten steeds een stukje lopen en zoeken en de eerste keer verliezen we het signaal midden in het gesprek. Het lukt wel en ze gaan hulp regelen. Na een tijdje lopen we weer wat heen en weer met de telefoons en blijkt dat we gebeld zijn door een Schots bedrijf. Het gaat nog drie uur (!) duren. Oef, en dat terwijl we niets kunnen. Iedereen moet om ons heen rijden en we kunnen nergens heen lopen. We doen een spelletje, maken een boterham, Robin loopt toch een klein stukje met Julian waarbij we de walky-talkys goed kunnen gebruiken. Uiteindelijk is de hulpdienst er om 13:45. Na veel proberen en turen lukt het met deze sleepwagen niet de camper weg te krijgen, hij is te zwaar en we staan flink op een helling. Opnieuw wachten op zijn collega met een grotere sleepwagen waar de camper op kan. Gelukkig is die redelijk in de buurt en in een half uur is die er, super gezellige kerel met familie van zijn vrouw in Maastricht. Op deze auto kan onze camper volledig op staan en al snel zitten we in de auto om naar de garage in Lochcarron gebracht te worden, de jongens vinden het prachtig. Eenmaal bij de garage worden we voorzichtig op een goede plek afgeladen waar we eventueel de nacht kunnen doorbrengen waar de mechanic bij helpt en meteen even gaat bekijken wat er aan de hand is. Na twee minuten zegt hij, ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik denk dat ik het heb gevonden. Hij wijst me op een koppeling van de dieseltoevoer die is los getrild. Na deze aangedraaid te hebben is het starten, lopen. Wauw, we zijn echt heel blij dat het zoiets simpels is. Wel een beetje jammer dat we daar niet naar hebben gekeken en dat de chaffeurs geen mechanics zijn maar het is wat het is. Nog even schoonspoelen, hij maakt een testrit, hangt de computer er nog even aan. Hij neemt alle tijd om ons veilig op weg te sturen. Alleen met de computer wil nog niet helemaal maar oke, dat is dan maar zo. Het is ondertussen half vijf maar we willen wel graag nog naar Skye, morgen gaan we het opnieuw proberen bij de boot. Het is een dik half uur rijden en als we net vertrokken zijn zie ik een otter bij het water! Russel die ons weg gebracht heeft, zei al dat die daar regelmatig gezien werden, ik hoopte al zo dat we ze zouden zien.
Als we eenmaal op Skye zijn en bij de vertrekplaats van de boot is al snel duidelijk dat we hier niet kunnen overnachten en dat terwijl de jongens helemaal doordraaien. Dan optie twee, Kylerhea wat bekend staat om de otterhyde. Helaas staat daar zoals verwacht als we aankomen dat het verboden is ‘s nachts te parkeren. Dan maar terug over het enorm smalle en steile weggetje. We hebben een paar plekken gezien en wederom vinden we een geweldig mooi plekje om te staan. Robin neemt de jongens nog even mee naar buiten en ik maak razendsnel rijst met bonen want het is al bijna half zeven. Na een goede maaltijd en nog even twee teken bij Julian verwijderen stoppen we ze snel in bed. Julian is nog even wakker maar Sven is zo weg. Pfoe even bijkomen van deze toch wel heftige dag.