De wekker gaat om half acht. We blijven nog even liggen maar komen er dan toch maar uit om richting dredge 4 te gaan nadat we in Dawson City nog even wat foto’s hebben gemaakt en inkopen hebben gedaan. Om kwart over negen hebben we getankt (nou ja een beetje dan)en een vos gespot en we slaan de weg in langs al de goudmijners.
Na 13 kilometer zijn we bij dredge 4 waar een indrukwekkende installatie staat. Hier krijgen we om tien uur in eerste instantie een privé toer. Erg boeiend over de geschiedenis van deze installatie gebouwd door twee ondernemers die de overheid hadden weten over te halen om meerdere claims aan hun te geven terwijl iedereen er normaal gesproken slechts één kan hebben. Ze bouwden hierop in meerdere jaren hun installatie, langzaam door de permafrost graven om bij het goud te kunnen komen. Met deze enorme installatie bediend door vier man konden ze 22 ton per uur grind en modder opgraven waar het goud uit gefilterd werd. Dit goud is 19x zwaarder dan het water wat ze toevoerden over 100km door de bergen. De elektra (1913 praten we over) kwam van een water elektra centrale 60 kilometer verderop… erg modern dus. Binnen een jaar hadden ze de investering van één miljoen dollar er al uit. Ze waren in bedrijf van half maart tot eind november, waarbij er dus werd gewerkt bij temperaturen tot -30 graden celcius.
Na dit boeiende verhaal besluiten we op pad te gaan richting Pelly Crossing wat nog een aardig stuk rijden is.
De weg is prachtig maar soms wat saai. Helaas weinig wild te zien hier onderweg. Ik rij nog een stuk en na de lunch aan de river neemt Robin het weer over. We besluiten als we in Pelly Crossing zijn nog een stukje door te rijden met een volle tank en vinden een stuk verderop een natuurcamping aan de rivier. We komen hier naast een gezellige Canadees te staan vlak bij de rivier waar we al snel aanspraak mee hebben. Er zou nu zalm moeten zwemmen maar die hebben we nog niet gezien. Na een paar biertjes, een langsvliegende zeearend en een iemand die langsloopt en vraagt of we de bevers al hebben gezien (?) besluiten we samen te eten en net voor het eten zien we een bever zwemmen! Ik ben helaas te laat met de camera en na even wachten ga ik toch maar eten koken. Uiteraard komt de bever nog een keer langs als ik er niet ben en is hij niet meer te zien als ik buiten ben. Robin heeft wel een goede foto.
We eten gezellig met z’n drieen met het kampvuur aan puree, worstjes en apelmoes, lekker makkelijk en na het eten en de afwas gaan we gezellig bij het vuur zitten. Dave hakt nog wat hout of probeert het, het blok wil niet meewerken, en er vliegt nog een keer een zeearend langs. Als het goed begint te schemeren komt de bever nog een keer langs en we krijgen uitgebreid de kans om deze nog even te bekijken. Niet veel later zien we ook nog één van de jonkies! Superschattig!!! Zelfs Dave is bijzonder enthousiast. Het is al weer knap laat aan het worden maar veel te gezellig om al te gaan slapen. 