We hebben de wekker om kwart over 7 staan maar dat halen we niet. Na een best hele goede nacht worden we om zeven uur gewekt door de werklui die de steigerpijpen aan het afladen zijn. Ach ja, dat kwartiertje maakt ook niet meer uit. Snel even aankleden en ontbijten in het hotel. We praten even kort met de dame van de receptie en die begint meteen ons te helpen met wat we moeten zien in Sydney en waar de campings in de omgeving zijn. Goed geregeld.
Na het ontbijt snel even een foto van het hotel, spullen inpakken en er wordt een taxi voor ons gebeld die er na vijf minuten is. Het is ongeveer 20 min rijden naar de camper pick up die vlak bij het vliegveld is. Na wat papieren te hebben ingevuld worden we geholpen met nog wat meer papierwerk en wordt ons van alles uitgelegd over de camper en wat daarmee samenhangt. En dan gaan we naar de camper. Ik schrik me rot!! Wat een enorme camper hebben we… het is ook geen vierpersoons maar een zespersoons!! Nou dat zal niet meevallen. Even kort nog wat dingen uitzoeken en dan de camping in de GPS en we gaan op pad. Voor ons beiden is dat nieuw en dan ook nog aan de linkerkant van de weg rijden. Ik heb weleens meer op mn gemak gezeten zullen we maar zeggen en als je normaal het verschil tussen links en rechts niet weet en je rijdt ook nog eens aan de verkeerde kant van de weg wordt het helemaal een moeilijk verhaal. Bij de tolwegen missen we helaas de tolpoortjes (nee ik heb ze niet eens gezien) en dus heb je dan 48 uur om te bellen en via je credit card alsnog de rekening te betalen, lekker handig allemaal…
Het voelde als uren maar na iets tussen een half uur en drie kwartier zijn we op de camping waar we gelukkig meteen een plekje kunnen krijgen. Het is niet zover buiten Sydney in Lane Cove en op loopafstand van het metrostation en nadat de camper op zn plek staat gaan we richting de metro. Het is tien minuutjes lopen en op het station worden we weer leuk geholpen, waar willen we heen en we krijgen weer een kaartje met routes mee. Het is iets van 20 minuten in de metro en dan stappen we onderaan de Harbor Bridge uit. Deze lopen we over met een schitterend uitzicht op het Opera House. Het is de hele dag al zonnig en het is rond de 20 graden. Heerlijk weer om een stad als Sydney te bekijken. Na het maken van de nodige foto’s lopen we naar de Darling Harbor. Het is een flinke wandeling en onderweg gaan we even lunchen. Darling Harbor is erg de moeite waard, het is er behoorlijk druk met toeristen, er zijn veel eetgelegenheden en cafés en het is er prachtig, zeker met deze zonnige omstandigheden. Na een ietwat flauw optreden van wat Amerikaanse dansers/breakdancers lopen we weer terug, maar dat valt niet mee… we voelen onze voeten al aardig en het is nog een enorm stuk lopen. Toch maar met de trein? Neh, lopen gaat best. Als ik weer even zeur over mijn voeten stelt Robin voor dat ik aan leuke dingen denk, op dat moment komt er een goed uitziende Australiër aan gerend met ontbloot bovenlijf. Zo kan ik mijn zinnen natuurlijk wel even verzetten!
Iets verderop werpen wij ons bijna voor een auto, ja je moet hier dus naar de andere kant kijken met oversteken… dat zal nog weleens vaker misgaan.
Terwijl we de Harbor Bridge opnieuw oversteken maakt Robin nog wat foto’s van het Opera House en ik sta me totaal te verbazen over de vliegende honden die overal vandaan lijken te komen, ze zijn erg groot en komen laag over de mensen heen. Ik was duidelijk de enige die zich erover verbaasde, voor de rest van de mensen was het blijkbaar geheel normaal. De trein is behoorlijk druk om dit tijdstip maar we vinden nog net een plaatsje waar we samen kunnen zitten. Gelukkig zijn we zo bij de camping. Om half zeven kunnen we bij een klein soort supermarktje (veel te duur uiteraard) wat kleine dingen kopen en zo even eten bij de pizzeria op de camping. Na nog een stuk lopen zijn we bij de camping. De pizzeria is dicht… toch fijn dat we net wat brood hebben gehaald. Nu even eten en zo de rest van de camper indelen. Voor internet hebben we inlogcode nodig maar daar hebben we helaas met inchecken niet aan gedacht. Morgen even een echte supermarkt zoeken op de weg naar de Blue Mountains.
