Als ik wakker word hoor ik het regenen. Het is denk ik nog vrij vroeg en tegen de tijd dat de wekker echt afgaat om half acht is de zon alweer doorgekomen. Het is een half bewolkte dag met een graad of 23 als we beginnen en dat loopt later op naar een graad of 27. We beginnen met het vullen van het water en het legen van al het vuile water en toilet, we zijn er weer helemaal klaar voor. Ik vraag nog even aan de dame van de camping waar we Dugongs kunnen zijn maar die zijn zeldzaam en bijna niet te vinden dus dat gaat het helaas niet worden.
’s Nachts regent het er flink op los, zo hard zelfs dat we er wakker van worden. Als we om kwart voor zeven opstaan is het buiten grijs. Het ziet er niet zo best uit. We worden om half acht opgehaald met een bus vol mensen en krijgen een blauw kaartje dat we af moeten geven bij de chaffeur van de dag, Warren. Onderweg spotten we nog net twee kangoeroes in een veld praktisch tussen de huizen. Na iets van een half uur rijden zijn we bij de ferry en we moeten in de rij om de rest van het bedrag te betalen.
Helaas, het is nog steeds grauw en we besluiten verder te gaan. Op naar Elliots Head, hier schijn je mooi te kunnen snorkelen en de camping moet aan zee liggen. Het is niet zo gek ver, een kilometer of 130. We besluiten in Bundaberg eerst naar de MacDonalds te gaan waar we even genieten van wat lekkers met en kopje koffie en gebruik maken van het gratis internet om de website bij te werken.
We hebben behoorlijk getwijfeld maar we gaan toch verder vandaag. Het weer is veel beter maar er staat nog steeds veel wind. We maken de camper klaar en nemen afscheid van iedereen. Volgens beppie is het 229km rijden naar 1770 maar dat lijkt me sterk en dat klopt ook. Het is 130km rijden. Het is een prachtige weg (we nemen niet de snelweg) en we genieten hier volop van. Rustig aan vandaag, we hebben geen haast. Rond half één zijn we op de camping. Deze ligt niet aan zee helaas maar wel midden in het bos.
Nog even over gisteravond: we mochten nog even internetten in de kiosk en we hebben snel de website bij gewerkt, na afloop wilden we dit betalen maar dit werd afgewimpeld met: No it’s okay, no worries. Dus dat was wel heel erg leuk weer. Terug in de camper kookte Robin Chicken tonight. Prima te eten en dit keer iets minder rijst dan voor een heel weeshuis. Na het eten nam ik de gok en hebben we de tv kanalen laten zoeken en alsjemenou, hij vond er vijf! Inclusief één waarop het huwelijk van William en Kate werd uitgezonden.
We worden om acht uur verwacht in Rosalyn Harbor waar we de boot op kunnen. We zijn er prima op tijd en kunnen de camper makkelijk kwijt omdat ze hier berekend zijn op auto’s met trailers. We lopen het office binnen na de tassen nog een keer gecontroleerd te hebben en daar worden we alweer vriendelijk geholpen. Als we even wachten worden we vanzelf opgehaald en dat klopt, een vriendelijke dame, Vicky haalt ons op en al snel zitten we met acht man op de boot samen met Vicky en Anthony. Het is prachtig weer, nu zo’n 24 graden en er zijn alleen heel in de verte wat wolken te zien.
We beginnen de dag rustig aan. We moeten om tien uur de camping af zijn en dan is ook het Cooberrie Park open, een park met Australische dieren en opvangers. Naar een klein stukje rijden komen we hier inderdaad iets voor tienen aan maar dat is geen probleem, voor $25 p.p. mogen we naar binnen. Het ziet er bij voorbaat al een tikje aftands uit en dat blijkt wel te kloppen. Het is niet wat we ons er van voor hadden gesteld en zeker niet voor dit bedrag maar goed. We hebben nu in ieder geval de koala’s gezien.
Vroeg op en gauw weg hier. Om zeven uur zijn we al op en bezig om ons aan te kleden en ontbijt te maken. Na het vullen van de watertank, vuilwater wegwerken en toiletje legen zijn we om acht uur op pad. Het is zo’n 200km rijden dus dat is goed te doen en rond half twaalf zijn we al bijna bij onze bestemming. Tijd om boodschappen te doen bij Coles en daarna nog even Maccen en daarmee ook meteen internetten en de website bijwerken. Het verloopt allemaal behoorlijk soepel en nu is het tijd om een camping te vinden.
Om kwart over acht worden we opgehaald na een onrustige nacht. Een smsje en telefoontje om half vijf en het jeuken om zes uur heeft ons een beetje wakker gehouden maar om zeven uur zijn we er uit. De man is iets eerder dus zijn we vlot op weg. Na nog een aantal mensen opgehaald te hebben zijn we al gauw bij de haven van Airlie Beach waar een redelijk jacht voor ons klaar ligt. Je kan beneden zitten, overdekt en boven op het dek is nog plek voor een aantal man plus het droge gedeelte voorin. We zijn met een man of twintig zijn we compleet.
We gaan vandaag niet te ver rijden. Het is zo’n 200km naar Ayr wat aan zee zou moeten liggen en we hebben een vanuit de folder mooi lijkende camping uitgezocht. We voeren het vuil water af en vullen de watertank bij en we zijn klaar om te gaan. Op het gemakje rijdend zijn we onderweg naar het noorden en rond half één zijn we in Ayr waar we nog even bij het visitors centre zijn geweest. De dames zitten behoorlijk op hun praatstoel en vertellen ons over de overtromingen en de orkaan waarbij er op het centre (een soort schuurtje) een boom is gevallen. Ze hebben duidelijk minder toeristen door alle nattigheid en het noodweer.