Ik voel me nog steeds niet helemaal fit en Robin heb ik ook wel eens actiever gezien maar om half negen zijn we op weg. Het eerste grote stuk is over de Highway 1 naar Innesfail wat vooral een hele lange weg is met veel werkzaamheden. We stoppen even bij één of ander parkje en daarna rijden we weer verder. Hier begint de schade van de orkaan zichtbaar te worden, veel omgevallen bomen en meer naar het noorden ook kapotte huizen, ingestorte schuren en nog heel veel meer omgevallen bomen. In Cardwell waar we gaan tanken is de schade enorm.
Vandaag is het tijd voor wat watervallen en na een moeizaam begin zijn we toch rond half negen op pad. We gaan eerst de waterfalls route rijden, dit is een 15km lange route vanuit Millaa Millaa die ons langs drie watervallen leidt. De eerste, de Millaa Millaa falls zijn prachtig, paradijselijk en er is verder helemaal niemand! We maken van de gelegenheid gebruik om uitgebreid foto’s te maken en rijden daarna verder langs nog een waterval waar je alleen van een afstandje bij kan komen. De laatste waterval kan je naartoe lopen en dan sta je beneden aan. Ook deze is prachtig en wat ruiger dan de Millaa Millaa.
Geen wekker vandaag. We gaan een dagje kalm aan beginnen maar toch zijn we rond zeven uur wakker. Het ritme zit er hier aardig in op deze manier. Ik blijf nog even in bed lezen en hangen en om half negen zijn we er beiden uit. Na een kort ontbijt en even lekker buiten zitten lopen we naar de receptie en kopen een internetkaart voor 24 uur. We gaan achter de bar zitten en hebben dus lekker internet. Robin werkt de site bij terwijl ik even een boekje en brood koop en daarna kijken we nog even op wat andere sites. Zo rommelen we wat aan tot half elf en dan gaan we ons klaar maken voor een wandeling.
We gaan vroeg op pad omdat het een aardig stuk rijden is naar Cairns en we nog het één en ander willen zien onderweg. Na uit checken en nog even kort internetten gaan we de weg op. Het plan is om via Ravenshoe (dus weer terug) naar Atherton te rijden en van daaruit via Yungaburra naar Cairns. Met een lichte tegenzin verlaten we Undara waar we twee fantastische dagen hebben gehad maar nu gaan we weer terug naar de zee om te duiken en snorkelen. Het is op sommige stukken vrij grijs en er vallen zelfs wat spetters die de ontelbare spinnenwebben in de bomen en struiken langs de weg wel bijzonder maken.
Nou dat was een warme nacht… het is hier flink benauwd vandaag. Maar om kwart voor zeven staan we op en om half acht, alweer tien minuten te vroeg, worden we opgehaald. Na een dik half uur rijden en nog wat mensen ophalen zijn we bij de haven van Port Douglas van waar de boot vertrekt. Hier kunnen we meteen de nodige formulieren invullen en worden de flippers voor ons uitgezocht. Om negen uur vaart de boot weg en gelukkig is het niet compleet vol vandaag.
We zijn weer vroeg wakker en om half acht gaan we aan de slag om alles weer klaar te maken, het is een aardige rommel in de camper dus dat moet opgeruimd en het toilet en de vuilwatertank moet leeg. Om iets voor negen uur zijn we dan op weg naar het noorden, naar Cape Tribulation, dit zou midden in het regenwoud moeten zijn. We zijn al snel voorbij Port Douglas en na enige tijd komen we meer in de rust terecht en in het regenwoud met soms schitterende uitzichten op de zee. Om tien uur zijn we bij Daintree wat het begin van het regenwoud is en hier kunnen we een tour maken om krokodillen te spotten.
Geen haast, we hebben niet echt een vast plan voor vandaag behalve dat we willen eindigen bij Kuranda waar we kunnen paard- en ATV rijden. Na een korte douche hebben we ontbeten en gaan we toch nog een stukje lopen naar de rivier om te kijken of we de krokodillen kunnen spotten. Helaas, het is waarschijnlijk niet warm genoeg en na vier muggenbeten wordt het tijd om terug te keren, Robin heeft er dit keer drie en ik één, het lijkt wel de omgekeerde wereld, normaal ben ik altijd de pineut.
Om half acht moeten we eruit, camper klaarmaken en de tweede vlucht inchecken en op naar Blazing Saddles waar ik ga paardrijden en Robin gaat ATV rijden. Het is tien minuten rijden en we zijn dan ook ruim op tijd. Erg warm is het nog niet, wanneer we vertrekken is het dertien graden, brrr. Daar aangekomen horen we dat de bus iets later is dus of we nog een kwartiertje geduld hebben, welja, er is genoeg te zien, te doen en we maken nog een babbeltje. Na enige tijd is de bus er ook en worden we gesplitst, Robin op naar de ATV’s en ik in de kring om een paard toegewezen te krijgen. Ik heb me opgegeven als medium rijder dus ik hoop op een leuk paard.
Het zit erop… om zeven uur staan we op om te douchen, de koffers verder in te pakken en de camper schoon te maken. Er moet nog best het nodige gebeuren dus we gaan aan de slag. We zijn natuurlijk weer wat eerder klaar dan verwacht dus vertrekken we richting Apollo in Cairns waar we de camper moeten inleveren om kwart over negen. De laatste paar liters diesel moeten nog in de tank en dan zijn we bij het inleverpunt om tien uur, we vliegen pas om half vier dus theoretisch gezien zou dat goed moeten gaan. Na nog geen tien minuten worden we al geholpen. De camper moet even het terrein op, de man kijkt naar de tank, loopt een rondje om de camper en rolt het zonnescherm uit en klaar is het alweer, het is helemaal in orde.